Była muzą Yves Saint Laurenta, z którym łączyła ją wyjątkowa więź: wzajemny szacunek, uwielbienie, porozumienie bez słów. Jej zadedykował przepiękną suknię, którą nazwał "Kiedy gwiazdy stają się czarne" i która dziś jest w muzeum. O nią zabiegali i dla niej tworzyli kreacje Guy Laroche, Hubert de Givenchy, Calvin Klein, Karl Lagerfeld, Gianfranco Ferré,Oscar de la Renta. Fotografował ją Helmut Newton. Przez ponad dziesięć lat królowała na wybiegach Paryża, Nowego Jorku, Mediolanu, Tokio jako ulubiona modelka Chanel, Diora, Balmaina.Do Paryża przyjechała, gdy miała dwadzieścia lat. Nie umiała czytać ani pisać. Miała za sobą niewyobrażalnie tragiczne dzieciństwo: osierocona, molestowana, dręczona, bita, zmuszana do niewolniczej pracy, gwałcona. Jako trzynastolatka została matką. Mogła zostać kapłanką voodoo albo zakonnicą, albo prostytutką w nocnej spelunie Abidżanu. Jak z nędzy, z lepianki w afrykańskiej głuszy dotarła na sam szczyt haute couture lat 80. I jak z tego szczytu została strącona?Rebecca Ayoko opowiada niezwykłą pasjonującą historię swojego życia z wielką szczerością i skromnością. Poznajemy tajniki pracy legendarnych projektantów i magiczny, ale i okrutny świat wielkiej mody.Jej autobiografia Czarna gwiazda Yves Saint Laurenta została nominowana w 2013 roku do nagrody magazynu "Madame Figaro" w kategorii biografii współczesnej kobiety.

Wstrząsającą i wzruszającą zarazem historię Barbary Mosallai Bell napisało samo życie. Zakochując się bez pamięci w prawdziwym księciu, ten współczesny kopciuszek nie przeczuwał, że za chwilę szczęścia będzie musiał zapłacić najwyższa cenę. Tą ceną była nie tylko wolność, ale też osobista godność.Bohaterki tej książki stanowiły elitę irańskiej arystokracji, żyły otoczone luksusem i przepychem, ale w rzeczywistości były tylko więźniami pozłacanej klatki, świata, w którym kobiety nie mają żadnych praw, gdzie dwunastoletnie dziewczynki stają się z woli swych ojców matkami.Przejmujące wspomnienia Barbary i jej córek, Roxanne i Dawneh, wplecione zostały w opowieść o Iranie szacha Rezy Pahlawiego, a potem ajatollaha Chomeiniego. Wspaniale zarysowane tło historyczno-obyczajowe, zwyczaje, tradycja i mentalność Persów stanowią o sile tej książki. Widziany "od środka" muzułmański świat zapewne nie stanie nam się bliższy, ale być może bardziej zrozumiały. Co tak naprawdę wiemy o plemiennej organizacji irańskiego domu, czadorach, haremach i niezwykłej, poruszającej do głębi przyjaźni pomiedzy muzułmańskimi kobietami?"Perska księżniczka", jak też wydana wcześniej "Młodsza siostra" i przygotowywane do druku "Sny o wolności", to książki o smutkach i radościach zwykłych kobiet. Seria Zwykłe Niezwykłe Losy dedykowana jest bowiem kobietom całego świata - niedocenianym, często zapomnianym, cichym bohaterkom naszej rzeczywistości. A każda z nich ma swoje marzenia... O tych marzeniach, tajemnicach i dniu codziennym jest ta seria. I o nas samych.

Każda kobieta, niezależnie od posiadanego światopoglądu, chce wejść pod ramię mężczyzny, a każdy mężczyzna chce jej to ramię podać. I dotyczy to także najsilniejszych kobiet, które pełnią ważne funkcje społeczne i polityczne, chociaż one często nawet same przed sobą się do tego nie przyznają. [Ryszard Kalisz]

Souad miała siedemnaście lat i była zakochana. W maleńkiej wiosce w Cisjordanii, gdzie mieszkała, kobiety są warte mniej niż zwierzęta domowe. Tam miłość przed ślubem to największa zbrodnia, dlatego szwagier dziewczyny oblał ją benzyną i podpalił. Jednak Souad przeżyła. Przeżyła by zerwać tabu milczenia wobec brutalnej praktyki zbrodni honorowej, i napisać książkę będącą wstrząsającą opowieścią o jej życiu, ale i rozpaczliwym wołaniem o pomoc wszystkim narażonym na śmierć kobietom, ofiarom opacznie rozumianego honoru.